adj.

deceitful, fraudulent, fallacious;
false, treacherous, knavish, crafty, full of imposture, roguish, cunning, villainous, rascally;
fleeting, transitory;

s.

sharper, swindler;
hypocrite, dissembler;
bait, lure, decoy;
— ի խաղու, cheat, sharper, trickster;
խաբեայ կերպարանք, mask.

adj.

խաբօղ. դաւաճան. եւ Հալածիչ՝ ըստ յն. διόκτης persecutor.

Լուսոյ խաբեայ, եւ փորձիչն. (Ածաբ. մկրտ.) (ի Ճ. ՟Գ. խաբեբայ)։

Բազում չարչարանօք ի հալածչաց եւ ի խաբէից անտի, զոր համբերէր պօղոս. (Եփր. ՟գ. կոր.։)

Զգուշացուցանէ ի խաբէից՝ իմանալ զարժանն. (Ոսկ. գաղ.։)

Զխորամանկութիւն եւ զողոքանս խաբէիցն. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)