va.

cf. Լքանեմ.

ն.

իբր Լքանել, եւ Լքուցանել.

Ոչ եթէ ես լքեցի զնոսա, այլ նոքա հրաժարեցան յինել. (Կոչ. ՟Ժ՟Դ։)

Լքեն եւ լուծանեն զձեռս, եւ զասենայն անդամս նորա. (Վրք. հց. ՟Բ։)