cf. Լրումն.
Լցուցանելն, եւ լցեալ լինելն. լրումն. կատարումն.
Խոյս ի չարէն ետու առ ի լցումն տէրունեան հրամանին. (Յհ. կթ.։)
Օտակարիցն լցումն. (Պետ.։)
առ ի լցումն լինել ամենայն հարկաւոր պիտոյից մերոց. (Ժմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | լցումն | լցմունք |
| accusatif | լցումն | լցմունս |
| génitif | լցման | լցմանց |
| locatif | լցման | լցմունս |
| datif | լցման | լցմանց |
| ablatif | լցմանէ | լցմանց |
| instrumental | լցմամբ | լցմամբք |