entire estate, complement, completeness, fulness;
accomplishment, completion, perfection, consummation;
satiety;
reunion, multitude;
— լուսնի, full moon;
ի — ածել, to accomplish, to complete, to finish, to crown, cf. Կատարեմ;
ի — գալ՝ ելանել՝ հասանել, to be accomplished, to be fulfilled;
ի —, for the completion of;
ի — աղետիցս, to complete my misfortunes, to give me the finishing blow, to fill up the measure of my misfortunes;
— ժպրհութեան, եղերան, the height of insolence;
the lowest depth of crime;
— եղեւ փառաց նորա, his glory was at the highest pitch.
πλήρωμα, πλήρωσις plenitudo. Ունելն զլիր. լի լինելն. լրումն. լիութիւն. ամբողջութիւն. բովանդակութիւն. անպակաս գոլն. ատոքութիւն. առատութիւն. զեղումն. լեցունութւին.
Ի լրութենէ նորա մեք անենեքին առաք շնորհս։ Երկինք տացեն զլրութիւն իւրեանց։ Ըստ ժամանակի լրութեան հրամանի հնձոց։ Ոգի լրութեան ի նոցանէ եկեսցէ ինձ։ Առնու ելանէ զլրութիւն նորա ի հանդերձէն։ եթէ յանցանքն նոցա մեծութիւն աշխարհի, ո՞րափ եւս առաւել լրութիւն նոցա։ Լրութեամբ օրհնութեան եկից։ Լիցջիք ամենայն լրութեամբն աստուծոյ.եւ այլն։
Թափուրս ի լրութենէ լմաստից կենաց։ Ո՞րպէս զունայնութեանցս իբր զլրութեանց ճառագեցից։ Որ զլրութեամբ ունօղն գոյնց կարօտաբար կաթամբ լցուցեր։ Ոչ ի մասնէ, այլ ի լրութենէ. (Նար.։)
Բերրի լինել դաշտացն հասկաց լրութեամբ. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
ԼՐՈՒԹԻՒՆ. πλησμονή, χορτασία satietas, expletio, pabulum. Յագուրդ. կշտապինդ վայելումն. ճարակ.
Ոչ ի պատիւ ինչ լրութեան մարմնոյ. (Կող. ՟Բ. 23։ Մի՛ խաբիր լրութեամբ որովայնի. Առակ.։ ՟Ի՟Դ. 15։)
Աւելի փոյթ ունին ի լրութիւն որովայնին. (Ի գիրս խոսր.։)
Հաւատովք իջոյց զմանանայն ի լրութիւն ժողովրդեան իւրոյ. (Մծբ.։)
ԼՐՈՒԹԻՒՆ. կատարումն. աւարտումն.
Ըստ լրութեան աւուրցն արգելանին. (Եզնիկ. ՟Ե. 2։)
Խոստովա՛ն լեր զխորհրդոցդ իբրեւ զլրութեանց։ Առ որ բան քո միայն ազդեալ՝ զլրութիւնգործոցն գլխաւորէ. (Նար. ՟Խ՟Ե. ՟Խ՟Թ։)
Ջանայր լրութեամբ կատարել. այսինքն անթերի. (Յհ. կթ.։)
ԼՐՈՒԹԻՒՆ. համօրէն բազմութիւն. բոլոր հաւաքումն.
Քառանիւթեայ շնչակեր լրութիւնք երեւելեացս. (Պիտ.։)
Ամենայն լրութեամբ հաւատացելոց, կամ եկեղեցւոյ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 13։ Գր. տղ.։)
Իսկ (Յուդթ. ՟Ը. 28։)
Զամենայն զոր ինչ ասացերդ, ի լրութենէ սրտի եւ ի բարւոք մտէ խօսեցա՛ր. յն. լոկ, ի բարի սրտէ։
ԼՐՈՒԹԻՒՆ. գ. իբր լուր. լսելութիւն. լսումն.
Տեսութեամբ աչացն, եւ լրութեամբ ունկանն Ճշ. (տեառնընդառաջ.։)
Թէ ի լրութենէ բանի քո սովեցուսցես. (այն է սով լսելոյ զբանն տեառն)։ Ի լրութենէ համբաւոյն սարսեմ. (Նար. ՟Ժ՟Թ. ՟Կ՟Ղ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | լրութիւն | լրութիւնք |
| accusatif | լրութիւն | լրութիւնս |
| génitif | լրութեան | լրութեանց |
| locatif | լրութեան | լրութիւնս |
| datif | լրութեան | լրութեանց |
| ablatif | լրութենէ | լրութեանց |
| instrumental | լրութեամբ | լրութեամբք |