ԼԻՆՈՑԵԼ. որ եւ ԵՂՈՑԵԼ. (յն. ոճով). ἕσεσθαι, γενέσθαι fore, futurum esse. Լինելոց կամ եղանելոց գոլ. ունել լինել.
Հարկ է լինոցել նաւամարտութիւն վաղիւ, կամ ոչ լինոցել. բայց ոչ սակայն լինոցելն նաւամարտութիւն ըն վաղիւ հարկաւոր, եւ ո՛չ՝ ոչ եղանելն. (Պերիարմ.։)