adj. s.

ԻՆՆԱՄՍԵԱՅ ԻՆՆԱՄՍԵԱՆ. ἑννεάμηνος, ἑννεαμηνιαῖος novem mensium. Ինն ամսոց. ինը ամսու կամ ամսըւան.

Յղութիւն ճշմարիտ, իննամսեայ ժամանակաց ծախք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 8։)

Եւ այսպէս իննամսեայ (ժամանակօք) բնակեցաւ ի սուրբ յորովայնի նորա. (Ճ. ՟Ե.)

Զոր իննամսեան ժամանակաւ՝ տըկար բնութեամբ յինքըն տարաւ. (Յիսուս որդի.։)

Յետ իննամսէին (միջոցի՝) հինգ օր աւելնի, որ ըստ անդրանկին. (Գանձ.։)

Եօթն (ամսեան) եւ իննամսեան տղայ ծնեալ՝ ապրի. իսկ յութ ամիսն ծնեալն ոչ ապրի բնաւ, եւ կամ սակաւ յոյժ. (Մարթին.։)