adj.

σοφότερος, σοφότατος sapientior, sapientissimus. Առաւել կամ յոյժ իմաստուն.

Մի՞թէ իմաստնագո՛յն իցես քան զդանիէլ. (Եզեկ. ՟Ի՟Ը. 3։)

Որոց իբրեւ լուիցէ իմաստունն, իմաստագոյն լիցի։ Իմաստնագոյնք են քան զիմաստունս։ Իմաստագոյնք են քան զիմաստունս։ Իմաստնագոյն թուի անձին իւրում վատ։ Տու՛ր իմաստնոյն պատճառս եւ իմաստնագոյն եւս լիցի. (Առակ. ստէպ։)

Գիտէին՝ զոր ինչես ոչ գիտէի. եւ այսիկքան զիս իմաստնագոյնք էին. (Պղատ. սոկր.։)

Իմաստնագունիցն մարդկան յոյժ գովութեան արժանաւոր համարելի է՝ ահեղագոյն թագաւորութիւնն աղեքսանդրի. (Պիտ.։)

Եօթանցն (իմաստնոց) իմաստնագոյն սողոն. (Պղատ. տիմ.։)

Իմաստնագոյն (կամ իմաստագոյն) մեզ քերդողաց (հոմերոս). (Պղատ. օրին. ՟Զ։)

ԻՄԱՍՏՆԱԳՈՅՆ φρονιμώτερος, φρονιμώτατος prudentior, prusentissimus, callidior եւ այլն. Խոհականագոյն. եւ Խորագիտագոյն.

Չիք այր իմաստնագոյն եւ խորհրդական քան զքեզ. (Ծն. ՟Խ՟Ա. 39։)

որդիք աշխարհիս այսորիկ իմաստնագոյն են քան զորդիս լուսոյ յազգս իւրեանց. (Ղկ. ՟Ժ՟Զ. 8։)

Օձն էր իմաստնագոյն քան զամենայն գազանս. (Ծն. ՟Գ. 1։)

ԻՄԱՍՏՆԱԳՈՅՆ. σοφώτερος magis intelligens, prudens եւ այլն. Զգօնագոյն. ըզգաստագոյն.

Իմաստնագոյն եւ առողջագոյն (մտօք) զաղքատս քան զմեծանունս գտանեմք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 21։)

Ծանիցես զաստուած, եւ եղիցես քան զքեզ ինքն իմաստնագոյն. (Առ որս. ՟Է։)

ԻՄԱՍՏՆԱԳՈՅՆ. Առաւել իմաստնական. իմաստաւոր. σοφώτερος, -ον sapientior, -ius

Որոյ գտցի բան իմաստնագոյն, նմա տացէ զյաղթողական պարգեւն. (՟Ա. Եզր. ՟Գ. 9։)

Ըստ ոմանց իմաստնագոյն բնախօսութեանն։ Խոստովանի շնորհաւորեալ իմաստնագունիւ բանիւ զհաւաքումն. (Պիտ.։)

adv.

ԻՄԱՍՏՆԱԳՈՅՆ. մ. σοφωτέρως prudentius. Առաւել իմաստութեամբ. խոհականագոյնս.

Քան զամենեսին զնոսա իմաստնագո՛յն խօսէր. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 12։)