adj.

φιλοσοφότερος, φιλοσοφότατος Առաւել կամ յոյժ իմաստասէր՝ ըստ ամենայն առման. եւ Կարի իմաստասիրական եւ առաքինական.

Քան զայլս իմաստասիրագոյն իցես (թերեւս) բանիւք։ (Ո՛վ) իմաստասիրագոյն դու եւ աստուածասիրագոյն, եւ պանծացեալ յանչափսդ. (Առ որս. ՟Բ. ՟Է։)

Զմեծ հանդես քաջարութեանցն գովել, եւ մանաւանդ իմաստասիրագյն եւս՝ եւ անմախասէր դիտաւորութեամբ. (Պիտ.։)

Ոչ չնայցես ասեն օրէնքն, բայց դու եւ ոչ ցանկասցիսի վայրապար տեսութենէն. արդ ո՞րքան այսոքիկ քան զայնս իմաստասիրագոյն են. (Ածաբ. ի պասքայն.։)

Աւետարանին վարդապետութիւն քան զհրամանս օրինացն է դժուարին եւ տարժանելի, եւ յոյժ բարձրագոյն եւ իմաստասիրագոյն. (Գէ. ես.։)