vn.

to be patient, to suffer patiently;
to resign one's self to;
to be courageous, to suffer or bear with courage;
to oppose, to resist;
to abstain from, to be continent;
to do without;
— ի կերակրոց, to fast, to live on a diet;
— ի դինւոյ, to abstain from wine.

չ.

ὐφίσταμαι subsisto, sustineo. Ժոյժ ունել. համբերել. տանել. տոկալ. դիմանալ.

Նախանձն եւ ոչ իմիք ժուժկալէ. (Առակ. ՟Ի՟Է. 4։)

Ոչ ժուժկալեսցէ ի նոցանէ եւ ոչ մի ոք առաջի ձեր. (Յես. ՟Ժ. 8։)

Ժուժկալել դժոխըմբերելի քրձի կամ քաղցոյ, փորձութեանց, տանջանաց, կամ առ ի բառնալ զծանրութիւն. (Յհ. կթ.։ Շ. թղթ.։ Շար.։ Վրք. հց. Վեցօր.։)

Խափանեաց յաւելորդացն, յասել մի՛ շնար.. . մի՛ ցանկար ընչից ընկերի քո. . . եւ յայս ժուժկալելս տայ աստուած մեզ զօրութիւն. (Լմբ. իմ.։)

ԺՈՒԺԿԱԼԵԼ. καρτερέω forti animo sum, perduro ἑνισχύω invalesco. Զօրանալ. պնդիլ. պինդ կալ.

Ժուժկալեցի իբրեւ զծննդական. (Ես. ՟Խ՟Բ. 14։)

Մինչեւ յե՞րբ ժուժկալեալ՝ եթէ ահա համբերեցից. (Յոբ. ՟Բ. 9։)

Զի ժուժկալեցեր ընդ աստուծոյ, եւ ընդ մարդկան զօրաւոր լիջիր. (Ծն. ՟Լ՟Բ. 28։)

Ժուժկալեաց ընդ հրեշտակին եւ զօրացաւ. (Ովս. ՟Ժ՟Բ. 4։)

Զօրքն կալ տեւել ժուժկալել ընդդէմ նոցա ոչ կարէին. (Արծր.։)

ԺՈՒԺԿԱԼԵԼ. προσκαρτερέω tolero, persevero Պնդիլ ի պահս, կամ յաղօթս եւ յալ իրս. յերկարել. հանապազորդել.

Որք գերազանց պատուիրանին՝ քան զբնութիւնս ժուժկալեցին. (Յս. որդի.։)

Ընդ ժուժկալեալն գոյական յաւէժութեան երկարաձիգ ամանակաւ. (Պիտ.։)

Այնչափ ժուժկալեցին առ նա կեալ, մինչ պակասեցին կերակուըքն. (Իգն.։)

ԺՈՒԺԿԱԼԵԼ. ἑγκρατέω, ἁπέχω abstineo. Պահել զանձն կամ արգելուլ կամաւ ի պէսպէս իրաց. հրաժարել.

Ի գինւոյ ժուժկալել. (Եզնիկ.։)

Ժուժկալեսցեն ի սրտմտութենէ միանձունք զգուշանալով. (Նեղոս.։)