cf. Ժոյժ ունել.
cf. ԺՈՒԺԱՄ. cf. ԺՈՅԺ ՈՒՆԵԼ.
Ցանէր նա զլեղին յաչս հօրն իւրոյ, եւ ասէր, ժուժեա՛ հայրիկ եւ համբերեա. յն քաջալերե՛ց. (Տոբ. ՟Ժ՟Ա. 13։)
Առ ի չժուժել սրտիցն բարկութեան՝ քակեալ որոշեցան. (Եղիշ. ՟Գ։)
Եթէ տանջանաց ոչ ժուժեսցես. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Ժուժեա ի մեղաց. (Սեբեր. ՟Ժ։)
Ոչ կարէն ժուժել (կամ հանդուրժել) ուժգնութեան քաղցուոյն։ Ոչ ժուժեն զնորս. այլ՝ չար պատառմամբ պատառին. (Երզն. մտթ.։)