numeral, numerical;
date;
epoch;
era;
դնել զ—, to put the date, to date;
—աւ, dated;
ան-, undated;
—ն, arithmetic.
ἁριθμητικός arithmeticus, numeralis գրի եւ ԹՎԱԿԱՆ՝ իբր ռմկ. Որ ինչ հայի ի թիւ. անկեալ ընդ թուով. թուաւոր, թուելի. յայտարար թուոյ համարոյ կամ հաշուի. համրանքի տակ ընկած.
Անուն դասական, թուական, բացարձակ։ Թուական է, որ զթիւ նշանակէ. (Թր. քեր.։)
Յինքեան ունի զամենայն համեմատութիւնս, զթուականն, եւ զերկրաչափականն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Յորում ոչ ամք եւ ոչ ամիսք են թըւական. (Շ. իմ. եղակ.։)
Թուական ամօք եկն ի կատարելութիւն (աճման ըստ մարմնոյ). (Մամբր.։)
Եթէ մինչեւ ի կատարումն թուականին հասցես, անթիւն քան զթուականն բազմագոյն մնայ. (Եղիշ. խչ.։)
Թիւ կատարեալ, ըստ թուականն արհեստից։ Թւական կարգի կարօտի։ Թուական արուեստաւորք (թուաբանք). (Վրդն. ծն. եւ Վրդն. ել.։)
ԹՈՒԱԿԱՆՆ. գ. ἁριθμητική arithmetica, ars numerorum, et numerandi Ըստ յն. ոճոյ, (զօրութեամբ իմանալով զբառն արուեստ,) Թուաբանութիւն. արուեստ համարողութեան. եւ Թիւն. հաշիւ.
Թուականն բաղկանայ ի տարորոշ քանակէն։ Զթուականն փիւնիկեցիք գտին, որպէս վաճառականք գոլով. եւ այլն. (Սահմ. ՟Ժ՟Է։)
Թուականն էացուցանէ զտումարն, եւ թարց թուականի տոմարն ո՛չ է տոմար. (Յակ. ղր.։)
Տասնեակն ունի զկատարումն թուականին, եւ թուականն զնիւթական գոյութիւն աշխարհիս. (Եղիշ. մատն. տն.։)
ԹՈՒԱԿԱՆ. ἑποχή epocha, aera, annus Չափ ժամանակի. ուրոյն հաշիւ ամաց յերեւելի անցից եւ այսր. թվական.
Ի վեց հարիւր հայոց թուական, եւ այլն. (Յս. որդի.։ Յիշատ.։ եւ Պատմագիրք։)
Յաւե՛լ ի նոյն թուականն (շրջանի, այսինքն ՟Շ՟Լ՟Բ. ամաց) թիւ մի. (Արշ.։)
Կալ ՟Մ՟Հ՟Ը. զհոռոմին թուական։ Եւ այս թուական է, որ ըստ հոռոմին զաւետեացն զօր ի չորեքշաբաթու ածէ. (Տօմար.։)