Թերահաւատամ, ացի

չ.

ԹԵՐԱՀԱՒԱՏԱՄ ԹԵՐԱՀԱՒԱՏԵՄ ԹԵՐԱՀԱՒԱՏԻՄ. ἁπιστέω non credo, diffido Առ յետինս գրի առաւել՝ Թերեհաւատել. Թերահաւատ լինել. անհաւատանալ. չհաւատալ. եւ Դժուարիլ ի հաւատալ. յերկմիտս լինել. պակասիլ ի հաւատարմութենէ կամ ի միամտութենէ. չաւտալ, չուզել հաւտալ.

Վասն այնոցիկ՝ որ հաւատայինն, եւ թերահաւատային. (Սանահն.։)

Երեւի որոց ոչ թերահաւատտեն ի նմանէ. (Իմ. ՟Ա. 2։)

Ոչ թերահաւատեաց սիրտ նորա. (Իգն.։)

Յանդգնին ոմանք, թէ թերահաւատեաց. (Վրդն. ծն.։)

Ոչինչ թերահաւատէին յառաջին խրատու սուրբ վարդապետացն. (Եղիշ. ՟Բ։)

Մի՛ թերահաւատիր ի բանից այտի։ Մեռելոց յարութեանն մի՛ թերահաւատեսցիս։ Թերահաւատին գրոյն։ Մի՛ թերահաւատեսցուք մեք իրացս եղելոց. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)

Ես յորժամ զառաջինն լսէի, թերեհաւատէի. (Փիլ. լիւս.։)

Ոչ երբէք խտրութեամբ թերեհաւատեմք յիրերաց. (Լմբ. ատ.։)

Մի՛ թերեհաւատիր ի բանս (այսինքն ընդ բանս) սոցա։ Թերեհաւատեցեր ասէ ի դիցն. (ՃՃ.։)

Յաղագս գեհենին բազումք թերեհաւատին. (Մխ. երեմ.։)

Յն. ոճով, հյց. խնդ.

Խորհուրդ մեծ եւ սքանչելի ի մէջ մատուցանէր, զոր թերահաւատէին. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)

Մինն զհզօրին ձեռն իբր ապիկար թերահաւատէ. (Նար. ՟Ժ։)