hy    |   fr

Թագընկէց

adj.

that refuses a crown;
— առնել, to dethrone.

adj.

Որ ընկենու զթագն կամ զպսակն ի գլխոյ իւրմէ.

Թագընկէցք առաւել՝ քան թէ թագառուք լինելով. (Յհ. իմ. ատ.։)

Եւ թագընկէց զիս արարին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)