hy    |   fr

Թագընկալութիւն, ութեան

s.

coronation.

s.

Թագ ընդունելն, թագաւորելն, պսակումն. օծութիւն ի թագաւոր. կամ թագադրութիւն.

Ճոխաբար պսակի թագընկալութեամբ (պարոյր)։ Վաղարշակ զԲագրատ՝ թագադիր թագընկալութեան իւրոյ գոլ հաստատէր. (Յհ. կթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif թագընկալութիւն թագընկալութիւնք
accusatif թագընկալութիւն թագընկալութիւնս
génitif թագընկալութեան թագընկալութեանց
locatif թագընկալութեան թագընկալութիւնս
datif թագընկալութեան թագընկալութեանց
ablatif թագընկալութենէ թագընկալութեանց
instrumental թագընկալութեամբ թագընկալութեամբք