adj.

dwelling with;
neighbouring, familiar;

s.

playfellow, comrade.

adj.

ԸՆԴԱԿԻՑ συνοικοῦν contubernalis որ եւ ԸՆՏԱԿԻՑ. Տնակից, բնակակից, ընտանի, ընտել.

Ագահութիւն ... եւ այլ ամենայն հոյլքն՝ ընդակից մարդկան՝ ախտիցն. (Նիւս. կուս.։)

Իբր զմի սիրելի ի միում սենեկի, եւ զմի ընդակից ի միում վերարկուի։ Իբրեւ զընդակից դաստիարակարան տուեալ մեզ զսուրբդ (նշան) տիրական։ Ընդակից կայից կանոնաց օրինաւորին. (Նար. խչ. եւ ՟Կ՟Ա։)