athlete, wrestler;
champion.
ἁθλητύς athleta, luctator, certator, pugil (լծ. եւ յն. բի՛քս, այսինքն բռնցի. մուրցացի) Նահատակ կամ շահատակ ելեալ յասպարէս ի մրցիլ. մրցական. բռնամարտիկ. գօտէմարտ. մենամարտիկ.
Զօրէն մարտիկ ըմբշի։ Ըմբշացն՝ մարզիչքն պատուիրեն։ Զօրէն ըմբշի բուռն հարեալ՝ արգել. (Փիլ.։)
Ի գուպարս ըմբշաց։ Մարզէ զըմբիշսն. (Պիտ.։)
Առ բռնամարտիկ մերկամրցանակ ըմբիշս. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Ըմբիշն եթէ ոչ կռուի ընդ բազումս ի ժողովս, ոչ ունի զարուեստ յաղթութեան. (Վրք. հց. ՟Գ։)