to torment one's self, to toss about, to tumble and toss.
Տատամսիլ. խուճապիլ. ծփիլ ի հոգս. ցնորիլ.
Նա անկեալ դնի, եւ դու որպէս ի խաղու կաս. նա տանջի, եւ դու ընդ վայր զըմբաղիս. (Ոսկ. ննջ. յն. ցնորիս.)
Մեծատանցն զըմբաղելոցն՝ եւ ոչ անոյշքն թուին ախորժելիք. (Եփր. աղքատ.։)
Ընդ խաղ եւ ընդ կատակ եւ ընդ ամենայն իրք ուրախութիւն բերէ եւ զըմբաղի ... եւ ի յայն իրվիրն զըմբաղի, որ ցներքսէ ուրախութիւն բերէ. (Մխ. բժիշկ. (ու ռամկօրէն առնու որպէս զբաղիլ, զբօսնուլ)։)