hy    |   fr

Զմայլումն, ման

s.

cf. Զմայլութիւն.

s.

ԶՄԱՅԼՈՒԹԻՒՆ ԶՄԱՅԼՈՒՄՆ. Վայելք ցյագուրդ. յափրութիւն.

Այսպիսիքն են վարձուց եւ երանութեան արժանի, եւ ո՛չ յագելոցն եւ անկարօտից զմայլութիւնք. (Մանդ. ՟Զ։)

Զի՞նչ դիւրին քան զուտելն կայցէ, այլ բազումք առ զմայլութեան եւ ընդ ուտելն տաղտկան. (Ոսկ. եբր. ՟Ժ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զմայլումն զմայլմունք
accusatif զմայլումն զմայլմունս
génitif զմայլման զմայլմանց
locatif զմայլման զմայլմունս
datif զմայլման զմայլմանց
ablatif զմայլմանէ զմայլմանց
instrumental զմայլմամբ զմայլմամբք