decorator;
adorning.
διακοσμητής ornator Որ զարդարէ. զարդարօղ.
Արծնելն եւ նկարելն՝ այն՝ ի զարդարիչ անդր հայի. (՟Բ. Մակ. ՟Բ. 30։)
Սիրեն՝ որք յումեքէն են կերպարանեալ, զզարդարիչն խոստովանել. (Փիլ. նխ. ՟ա.։)
Եկեղեցւոյ շինօղք եւ զարդարիչք. (Լաստ. ՟Ժ՟Բ։)
Զարդարիչ անիրաւութեան. իբր գունադեղիչ. պատրուակիչ. (Շ. յկ. ՟Խ՟Բ։)