adj. s.

follower of Zoroaster;
manichean;
— աղանդ, manicheism.

s.

պ. զէնտիյք, զընտըք. Անուն ազգի եւ աղանդոյ եւ գրոց առ նախնի պարսիկս. քաղդեայ աստղահըմայ, մոգ կամ կրակապաշտ, եւ մանիքեցի՝ իւիք իւիք խտրանօք հետեւօղ զանդ կամ զէնտ մատենի զրադաշտայ. (Եզնիկ.։ Եղիշ. ՟Գ։) (զանդ, լծ. ծնունդ, ծննդաբան ըստ ախտարաց։)

adj.

Մանկանց զանդիկ աղանդին, այսինքն են մանինացիքն ... որ ծառայեն աստեղագիտութեան. (Մծբ. ՟Գ։)

Եւ զի Մանի նշանակէ ծառայ, վասն որոյ ասի ի (Հին բռ.)

Զանդիկ, սպասաւոր։