adj.

Որոյ կատարն այսինքն գլուխն իբրու յերկինս հասանէ. երկնաբերձ.

Երկնակատար ծայրից լերանց. (Անան. եկեղ։)

Թո՛ղ ինձ զանհուն ... բեռինս երկնակատարս. (Բենիկ.։)

ԵՐԿՆԱԿԱՏԱՐ որպէս Երկնաբարձ. կամ Հաստիչ կատարիչ բարձրութեան երկնից.

Որով եստեղծ զադամ երկնակատար ձեռօքն ի մսրին տարածեալ, այն՝ որ տարածելոց էր ի վերայ խաչին կենսաբեր. (Տաղ.։)