adj.

ԵՐԿՆԱՀԱՆԳԷՏ ԵՐԿՆԱՀԱՆԳՈՅՆ. Հաւասար եւ նման երկնից. բարձր, եւ երկնային.

Չզանգիտես յերկնագէտ աթոռոյս, եւ յաթոռակալէս. (Գր. տղ. թղթ.։)

Գլուխք էք վերամբարձ եւ երկնահանգէտ. (Երզն. լուս.։)

Դիպեցաք երկնահանգէտ լերինս բարձու։ Վերակնեսցո՛ւք փոքր ինչ ի յերկնահանգէտ գագաթն խորհրդական լերինս. (Տօնակ.։)

Որպէս փեսայ յառագաստի յերկնահանգէտն խորանի. (Սկեւռ. յար.։)

Խորանաւն երկնահանգոյն. (Շար.։)

Երկնահանգոյն սրոբէատիպ ... անօթս խաչիս. (Նար. խչ.։)