cf. Երկբան.
δίγλωσσος bilinguis Երկբան, երկալեզու. երկլեզու. որոյ ա՛յլ է խօսքն, եւ այլ սիրտն. նենգաւոր. սուտակասպաս. խաբեբայ. լեզուն չաթալ. յն. երկլեզու.
Այր երկխօս յայտնէ զխորհուրդս յատենի. (Առակ. ՟Ժ՟Ա. 13։)
Պարսաւանք չար ի վերայ երկխօսին։ Զքսուն եւ զերկխօսն առհասարակ անիծանիջիք. (Սիր. ՟Ե. 17։ ՟Ի՟Ը. 15։)
Զերկբանսն եւ զերկխօսն իբրեւ զհրապարականէծս ի բաց ընկեսցուք. (Համամ առակ.։)
Ո՛վ անօրէն երկխօս լեզու, մերթ ասես ... եւ մերթ՝ թէ եւ այլն. (Գէ. ես.։)