triangle.
ԵՌԱՆԿԻՒՆ ԵՌԱՆԿԻՒՆԻ τρίγωνον, -ος triangulum, -lus, -laris գրի ստէպ եւ ԵՌԱՆԳԻՒՆ, Ի. Ձեւ կամ թիւ որ ունի զերիս անկիւնս ըստ երից կողմանց.
Երկաքանչիւրոց ի մասին եդեալ, հաւասարակողմ՝ հաւասարակողմի, եռանկիւն՝ եռանկեան տացուք. (Պղատ. տիմ.։)
Պատկանին՝ որպէս եռանկիւնքն ի քառանկիւնսն։ Յեռանկիւնացն (կամ յեռանկիւնիցն) ծնանի քառանկիւնին. եւ քառանկիւնին ծնանի յեռանկիւնիսն, միակի եռանկիւնւոյ բաղկացութեան. (Մագ. ՟Ը. եւ ՟Հ՟Զ։)
Եռանգիւնի եւ քառանգիւնի ոչ թուի զյաւէտն եւ զնուազն ընդունել. քանզի որք միանգամ ընդունին զեռանգիւնւոյն զբան եւ զբոլորակին, ամենեքեան նմանապէս եռանգիւնիք կամ բոլորակք են. (Արիստ. որակ.։)
Յիշեաց յաղագս եռանգիւնոյ ... Ընդունականք բանի եռանգիւնիցն. (եւ այլն։ Անյաղթ որակ.։)
(Թիւք) եռանկիւնի. (՟Ա. ՟Գ. ՟Զ. ՟Ժ. ՟Ժ՟Ե. ՟Ի՟Ա. ՟Ի՟Է. եւ այլն։)
Եռանկիւնւոյն արմատն մի մի աճէ. իսկ չորեքանկիւնին երկու երկու. (Սարկ. տոմ.։)