Եռանդումն, ման

s.

ζέσις fervor, aestus Եռանդն. եռացումն.

Շառագնեցան երեսք նորա եռանգմամբ սրտի. (Եփր. դատ.։)

Ի բովս վարդապետութեան՝ հոգեւոր սիրով եռանդմամբ. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)

Հրոյն եռանդմամբ. (Եղիշ. ՟Բ։)

Զանշէջ գեհենին պատրաստել հրահոսան եռանդմունսն։ Եռանդմամբ արեանն. (Ճ. ՟Ա.։)

Խրոխտացաւ հաւատոցն եռանդմամբ. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 5։)

Գթածութեամբ եռանդմամբ զքաւութիւն անջնջելի նոցա մեղացն ի գթածէն իւրմէ հայցէր տեառնէն. (Բրս. ի ստեփ.։)

Ողջախոհութեամբ զբոց եռանդման (կամ եռանդմանց) ցանկութեան զովացուցանեմք. (Նիւս. երգ.։)

Որպէս խորտակեալ անօթ եռանդմամբ ձուլեալ վերստին նորոգէ. (Լծ. կոչ.։)

Որով (կամ որում) դաւիթ հոգւոյն եռանդմամբ ցանկայ. (Թէոդոր. կուս.։)