s.

suffragan, companion of a bishop.

adj. s.

συνεπίσκοπος coepiscopus Պաշտօնակից եպիսկոպոսի, որպէս այլ եպիսկոպոս կամ քորեպիսկոպոս.

Եպիսկոպոսակցօք, եւ սարկաւագօք. (Փիլիպ. ՟Ա. 1։)

Յովսէփ եպիսկոպոս՝ բազում եպիսկոպոսակցօք իմովք. (Եղիշ. ՟Գ։)

Արիստակէս հօրն էր գործակից եպիսկոպոսակից յամենայն ընթացս վարդապետութեանն. (Բուզ, ՟Գ. 2։)