s.

existence;
hypostasis.

s.

ὐπόστασις subsistentia, et substantia որ եւ ԵՆԹԱԿԱՑՈՒԹԻՒՆ, եւ ՍՏՈՐԱԿԱՅՈՒԹԻՒՆ. գրի եւ ԸՆԹԱԿԱՅՈՒԹԻՒՆ. Իրական գոլն հաստատութեամբ. իսկութիւն. գոյաւորութիւն. գոյացութիւն. բնութիւն, եւ անձնաւորութիւն. զորս ըստ տեղւոյն պարտ է զանազանել.

Ենթակայութեամբ եւ մտածութեամբ նիւթաւորք գոն. որպէս փայտ եւ քար։ Ենթակայութեամբ եւ մակամտածութեամբ իսկ աննիւթք. որպէս աստուած, հրեշտակք, միտք, հոգի։ (Իսկ առ երկրաչափս) Ձեւք ենթակաայութեամբ նիւթաւորք գոն, իսկ մակամտածութեամբ աննիւթք գոն. (Սահմ. ՟Ժ՟Զ։)

Բանականն եւ մահկանացուն բաղադրեցաւ յենթակայութիւն մարդոյ. (Պորփ.։)

Որ է կերպարան էութեան, եւ գծաւորութիւն ենթակայութեանն նորա. (Աթան. ի կոյսն. այն է բանն. Եբր. ՟Ա. 3։)

Փոխանակ միոյ ընթակայութեան տեառն մերոյ երկուս ենթակայութիւնս եւ դէմս տարօրինապէս խորհեցան. (Սանահն. իբր յաթանասէ։)

(Յարի զկնի.)

Մի ենթակայութիւն». որ է ուղիղ ըստ հասարակ առման իբր Անձնաւորութիւն. (այլ առ նախնիս յունաց Ենթակայութիւն կամ իբօսդասիս՝ է՛ր զի իբրեւ անձն, եւ է՛ր զի իբրեւ բնութիւն առեալ լինէր)։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ենթակայութիւն ենթակայութիւնք
accusatif ենթակայութիւն ենթակայութիւնս
génitif ենթակայութեան ենթակայութեանց
locatif ենթակայութեան ենթակայութիւնս
datif ենթակայութեան ենթակայութեանց
ablatif ենթակայութենէ ենթակայութեանց
instrumental ենթակայութեամբ ենթակայութեամբք