s.

son of a brother;
nephew.

s.

ԵՂԲՕՐՈՐԴԵԱԿ ԵՂԲՕՐՈՐԴԻ. ἁδελφιδός nepos ὐιός τοῦ ἁδελφοῦ filius fratris Որդի եղբօր ուրուք. աղբօրը տղան. եկէն.

Եւ ա՛ռ աբրամ ... զղովտ զեղբօրորդի իւր. (Ծն. ՟Ժ՟Բ. 5։)

Որդւովք եւ եղբօրորդւովք. (Լաստ. ՟Ժ։)

Ազգակիցքն ի միասին գալով՝ մինչեւ ցեղբօրորդեաց մանկունս. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)

Լայնաբար, իբր Հօրեղբօրորդի։ (Տոբ. ՟է. 2։) Կամ իբր Քեռորդի։ (Կողոս. ՟դ. 10.) զի հոմաձայն է յն.

Մանաւանդ՝ որպէս Սիրելի ընտանի, եւ Կաթնեղբայր. ըստ եբր. տօտ. եւ յն. ատէլֆիտօ՛ս. լտ. նէ՛բօս. որ են անխտիր Եղբօրորդի, եւ Քեռորդի. տե՛ս Երգ. ՟ա. ՟բ. ՟ե. ՟զ։