adj.

ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՊՈՒՏ ԵԿԵՂԵՑԱԿՈՂՈՊՈՒՏ ἰερόσυλος sacrilegus Կապտօղ զեկեղեցի. կողոպտիչ իրաց եկեղեցւոյ. սեղանակապուտ. տաճարակողոպուտ. ժամէն բան գողցօղ, սրբապիղծ.

Եկեղեցակապո՛ւտ եւ արիւնահեղ. (Ճ. ՟Բ.։)

Եկեղեցակողոպո՛ւտ դու. (տպ. եկեղեցի կողոպտօղ)։ Ասեն օրէնքն, եթէ եկեղեցակողոպուտն մեռանի. (Վրք. հց. ՟Է։)