to make a noise;
to murmur, to grumble;
cf. Հնչեմ.
ԴՆԴՉԵՄ կամ ԴՆԴՉԻՄ. որ եւ ԴԴԸՉԱԼ. Ձայն շարժման հանել ջրոց եւ բուսոց, եւ այլն, հեզիկ հնչմամբ. խոխոչել, դռնչել, շչել.
Ձորք երկրի առ հասարակ կանաչացեալք դալարով դնդչէին. (Վեցօր. ՟Ի։)
Մարգարէն զիւր ինչ ոչ տայ հրաման, բայց զոր հնչեալն լինի (յաստուծոյ), դնդչէ բանիւք. (Փիլ. լին. ՟Ա. 3։)
ԴԴԸՉԱԼ կամ ԴԸԴԸՆՉԵԼ. չ. որ եւ Դնդչել. Շարժիլ շշնչմամբ. խոխոջել.
Ընդ աղբերակունս երկնապող դդչացեալ եւ ի վեր գայ. (Վրդն. ծն.։ (այլ ձ. դըդընչէ)։)