s.

being possessed by the devil, possession.

s.

Այսահարութիւն. լլկումն ի դիւէ.

Դիւահարութիւնք վասն հպարտութեան մարդկան լինին. (Եզնիկ.։)

Զդիւահարութիւն եւ զպոռնկութիւն պահքն եւ աղօթքն բժշկեն. (Բրսղ. մրկ.։)

Տանջանս եւ դիւահարութիւնս, եւ կամ այլ ինչ ցաւս. (Վրք. հց. ՟Դ։)

Արբեցութիւն՝ չար է առաջի աստուծոյ քան զդիւահարութիւն. (Ոսկիփոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դիւահարութիւն դիւահարութիւնք
accusatif դիւահարութիւն դիւահարութիւնս
génitif դիւահարութեան դիւահարութեանց
locatif դիւահարութեան դիւահարութիւնս
datif դիւահարութեան դիւահարութեանց
ablatif դիւահարութենէ դիւահարութեանց
instrumental դիւահարութեամբ դիւահարութեամբք