ձ.

ԴԻՒԱՀԱՐԵՄ ԴԻՒԱՀԱՐԻՄ. δαιμονίζομαι, ὁχλοῦμαι a daemone vexor, turbor Հարկանիլ ի դիւէ. լլկիլ. այսահարիլ. մոլեգնիլ.

Եւ այլ ոչ եւս դիւահարեսցէ. (Տոբ. ՟Զ. 8։)

Դիւահարէին եւ փրփրէին. (Ագաթ.։)

Նախ ինքեանք դիւահարին. (Եզնիկ.։)

Դիւահարեալ իցէ, եւ մոլի. (Վրք. հց. ՟Գ։)

Լաւագոյն է մեզ դիւահարիլ, եւ այլն. (Ածաբ. ծն.։)