to happen, to arrive by chance;
to match, to suit.
ἁναβαίνω, συμβαίνω, ἁκμάζω evenio, accido, contingo Դէպ լինել. ի դէպ գալ. դիպուածով ընդ առաջ ելանել. հանդիպել. պատահել. անցանել անցից. յաջողել. վիճակիլ. հասանել. գտանիլ. լինել. հանդըպիլ.
Դիպեսցիս պարու մարգարէից։ Ոգւոյ բարւոյ դիպեցայ։ Դիպեսցի մեզ պատերազմ։ Գուժկան գուժկանի դիպեսցի։ Կին ատելի եթէ դիպեսցի առն բարւոյ։ Փորձութեամբք՝ որ դիպեցան ինձ ի նենգութեանց հրէից։ Դիպեսցին նմա սնոտիք։ Լոյսն քո քեզ խաւար դիպեցաւ։ Դիպեսցին պերճութիւնքդ ձեր հանգոյն մոխրոյ։ Եւ այն դիպեսցի ինձ ի փրկութիւն.եւ այլն։
Այսպիսի ինչ անանիայ եւ կնոջ իւրում սափիրայ դիպեցաւ. (Ոսկ. ես.։)
Ողորմութեան դիպիմք բազումքս։ Խոնարհեալ դիպէաք առ միմեանս։ Դիպել երեւելի փառաց։ Դժուար ինչ ի թագաւորէն դիպի արանց։ Դիպեալ գիւտի։ Դիպեսցի մեզ թողուլ զաշխարհ. (Փարպ.։)
Ոչ համագունդ ի միոջ վայրի դիպեցան։ Ի տեղւոջն անդր պատրաստական դիպեցաւ. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Գ։)
Եւ ոչ ի կոտորման նոցա դիպաւ (կամ դիպեցաւ). (Խոր. ՟Գ. 33։)
Որ դիպի ի գլուխ ելեալ յերկրորդ ամին դարեհի։ Պինդարոս ընդ այն ժամանակս դիպէր։ Եւ այն այնպէս նոցա դիպէր ի կանանց գերեաց. (Եւս. քր.։)
Իբրեւ ելին, դիպեցան՝ զի կային անդ իշխանքն նորա. (Եւս. պտմ. ՟Ա 12։)
Եթէ դիպեսցիմ ումեք. (Վրք. հց. ՟Ե. այսինքն դիպիցիմ, դիպեցայց։)
ԴԻՊԻԼ. որպէս ռմկ. դպչիլ, այսինքն Ընդհարկանիլ.
Նետի ուրուք դիպեալ փորոտեացն. (Խոր. ՟Բ. 33։)
Ի նոսա դիպին սլաքքն աստուծոյ. (Մաշկ.։)
Հրամայեաց գաւազանօք հարկանել զնա, եւ իբրեւ զպրտու կակղագոյն դիպէր ի նա. (Հ. կիլիկ.։)
Իբրեւ մերձեցայ ի դուռն այրին, դիպեցաւ ինձ հոտ չար. (Վրք. հց. ՟Զ։)