adj.

Որ դժուարաւ մեռանի. տե՛ս եւ Բռնամահ.

Ազգ քրիստոնէից դժուարամահ են եւ վիճող։ Չարիմա՛ց եւ դժուարամահ, զիա՞րդ կախարդեցեր զջուրս ծովուն. (Ճ. ՟Ա.։)

Սովեալ յիւր ի կերակրոցն՝ մաշի դժուարամահ լինելով. (Փիլ. լին.։)