Դժուարահաս

adj.

δυσέφικτος difficilis ad perveniendum, vel captu Յոր դժուարին է հասանել կամ ժամանել.

Արագագոյնք են (կառք), եւ դժուարահասք. (Նոննոս.։)

Այլ առաւել, δυσαλώτατος perdifficilis captu Դժուարաւ հասու լինելի, դժուարիմաց. հասկընալը դժար.

Քան զիմանալին դժուարահաս զսա (զնիւթն առաջին) ասելով՝ ոչ ստեսցուք. (Պղատ. տիմ.։)

Զի՞նչ արդեօք եղիցի այսպէս դժուարահաս. (Կիւրղ. գանձ.։)

Դժուարահաս եւ տաժանելի. (Խոր. աշխարհ.։)

Դժուարահաս արասցէ մեզ զգրեալս. (Մագ. քեր. եւ Երզն. քեր.։)

Ուսցիս եւ յայնմ մատենէ, զոր ժողովեալ է մեր յաստուածայնոց գրոց առատագոյնս, եւ ոչ դժուարահաս ինչ կարի. (Սարկ. հանգ.։)