adj.

obdurate, disobedient.

adj.

Դժուարընկալ. իբր դժուարաւ ունելի, կամ անսաստ. եւ Անհամբեր.

(Բարկացեալն) անգիտանայ զինքն, անգիտանայ զմերձաւորսն. դժոխընկալ է, թշնամանէ, հարկանէ. (Բրս. պհ. ՟Ա։)

Միանգամայն դժոխընկալք են՝ որք վտանգինն. (Բրս. յուդիտ.։)

Խտյտայ տղայն ի նեղահարութեանն, դժոխընկալ է ըստ բնութեանն բանդի. (Մաշկ.։)