adj.

that imbitters, irritates.

adj.

παραπικραίνων exacerbator Որ դառնացուցանէ կամ դառնացոյց. լեղացնօղ, եւ նեղացնօղ.

Դառնացուցիչք էք աստուածակողմանն։ Առ դառնացուցիչ տունդ իսրայէլի. (Օր. ՟Լ՟Ա. 27։ Եզեկ. ՟Բ. 3։)

Լո՛ւր քո դառնացուցչիս։ Դառնացուցիչս քաղցրութեան բարերարիդ. (Նար. ՟Լ՟Բ. եւ ՟Է։)

Իրք փորձութեանց ամենայն տրտմեցուցիչք են եւ դառնացուցիչք։ Կրեն զչարչարանս եւ զտուգանս, եւ զայլ ամենայն դառնացուցիչսն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ. եւ ՟Ը։)

Զդառնացուցչացն զստութիւնն յանդիմանէր. (Լծ. կոչ.։)