Դաղձն, ձին

s.

ԴԱՂՁՆ կամ ԴԱՂՁ. ὁρείγανον, -ος origanum, -us;
mentha, pulegium, calina Անանուխ վայրի. ըստ ոմանց ազգ զոպայի, իբրեւ Զուիրակ. (Գաղիան.։ Բժշկարան.։ Վստկ.։)

Ջրային կրայ եթէ ուտիցէ ի մսոյ իժի, երթայ ուտէ դաղձն, եւ այնու անցուցանէ զտապ նեղութեան. (Վեցօր. ՟Թ։)

ի բառս Գաղիանոսի Դաղձն դնի նաեւ որպէս խոտ կոչեցեալ ըստ յն. գալամենտի։

Գրիչք շփոթեն եւ ընդ Գաղձն, որ եւ ԳԱՅԼԽՈՏ. զոր օրինակ.

Մի՛ բուսցի յայգիս մեր դաղձն վնասակար. (Ճ. ՟Բ. որ ի Ե. լաւ եւս գրի գաղձն։)

Պատատեալ դաղձն վնասակար զորտից գրաստուն։ Զանպատշաճ բուսանել դաղձինն վնասակարի. (Նոյնպէս եւ ի Մեսր. երէց.) փոխանակ գրելոյ, գաղձն, գաղձին։