hy    |   fr

Դահուճ

s.

god-wit;
heath-cock.

s.

Բառ անյայտ, որ թուի Որս ի պէտս դահամանց կամ խորտկաց. եւ կամ առանձին անուն էրէոյ. (լծ. յն. տաի՛ս կամ տէ՛ս, որ է խորտիկ)

Ոչ ունելով (յունաց) ճէ, յորջորջեն զդահուճն դահուծ (կամ տահուծ). (Մագ. քեր. եւ Երզն. քեր.։)