cf. Գողուն.
κλεψιμαῖος furtivus, furto ablatus եւ իբր գ. κλοπή furtum Գողութեամբ ի ձեռս բերեալ. գաղտ բարձեալ.
Միթէ գողունի՞ է. ոչ են ինձ օրէն ուտել զգողունի. (Տոբ. ՟Բ. 21։)
Ջուր գողունի. (Առակ. ՟Թ. 17։)
Գանձ գողունի. (Մծբ. ՟Ժ՟Բ։)
Ի գողունեաց անտի մի՛ ոք իշխեսցէ յեկեղեցի ընծայել. (Կանոն.։)
Իբր Անհարազատ, շուն.
Մին բուն հայր լինի որդւոց, եւ միւսն գողունի. (Եզնիկ.։)