s.

cf. Գողօն.

s.

Իբր Գողօնք, եւ Գողութիւն.

Զի մի՛ ի տան գտցի, եւ իբր գողանք համարեալ՝ պատուհասեսցին. (Տօնակ.։)

Ադամայ ո՛չ եթէ մեծ էին գողանքն, այլ հատոյ միոյ մրգոյ. (Եփր. գող.։)