pl. s.

execration, abomination, horrour;
stain.

s.

αἷσχος Turpitudo, foeditas, dedecus գարշութիւն. գործ գարշելի. ամօթ. ամօթալի ինչ.

Գարշանս համարեցան զպղծութիւն քեռն իւրեանց. յն. գարշեցան. (Յուդթ. ՟Թ. 3։)

Ի չարութեան անօսրութիւն՝ ի գարշանս եւ ի տկարութիւնս հասցէ. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)

Թէպէտեւ թագաւորի դուստր իցէ, չեն գարշանք այնպիսում (բանջարավաճառի) կին տալ. (Ոսկ. կող. ՟Ժ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գարշանք
accusatif գարշանս
génitif գարշանաց
locatif գարշանս
datif գարշանաց
ablatif գարշանաց
instrumental գարշանաւք