cf. Բուժակ.
φαρμακευτικός Բժշկողական, բուժիչ, բժշկարար, ազատարար.
Ի դեղոցն որ բուժականքն են՝ ներկացողք են ապականողացն ընտանացեալք ի մարմնում. (Բրս. ծն.։)
Զաստուածեղէնն ընդձեռեալ բուժական դեղ հոգւոյ եւ մարմնոյ. (Սհկ. կթ. արմաւ.։)
Զբուժական դեղն պատրաստէ. (Լծ. կոչ.։)
Այն որ բուժական մաքրութեամբն լինի. (Պղատ. տիմ.։)
Բուժականք լինին ցաւոցն. (Բրսղ. մրկ.։)
Բուժական բանիւն (ի խոր կտրելով զեկամուտ վնասս ի սրտից աշակերտացն. (Տօնակ.։)
ԲՈՒԺԱԿԱՆՆ. գ. φαρμακεία Դեղ.
Զհիւանդութիւնսն, որչափ մեծագոյն վիշտս ոչ ունին, ոչ է պարտ բուժականաւն գրգռել. (Պղատ. տիմ.։)
ԲՈՒԺԱԿԱՆ որպէս Բժիշկ.
Առ յովիդայէ քահանայապետիւ իմաստասէր էւն ... իպոկրատէս բուժական, թուկիդիդէս ճարտասան. (Շիր. քրոն.։)