Բութանկիւն, կեան

adj.

ԲՈՒԹԱՆԿԻՒՆ որ եւ ԲԹԱՆԿԻՒՆ. Ըստ երկրաչափից՝ Ունօղ զբութ անկիւն. ἁμβλυγώνιος obtusangulus, obtusum angulum habnes

Եռանկիւն բութանկիւն՝ այն, որ բութ ունի զանկիւնսն (կամ զմի յանկեանց). (Եւկղիդ.։)