adj.

φυσικώτερος, -τατος magis vel omnino naturalis Առաւել կամ կարի բնական. ընտանեգոյն. հարազատ. ընդաբոյս.

Բայց երեւեցուցանէ իմն եւ բնականագոյն (բան գրոյն)։ Յիսներեակն սրբագոյն եւ բնականագոյն թիւ. (Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. տեսական.։)

Արտալածեալ ի բնականագոյն սեպհականէ։ Բնականագունին առաքինութեան։ Ըստ բնականագոյն սիրոյ. (Մագ. ՟Ժ՟Բ. ՟Ի՟Ե. ՟Խ՟Ը։)

adv.

φυσικώτατον, -τα appositissime Յոյժ բնական օրինակաւ. կարի ի դէպ.

Բայց բնականագոյն է այն ասացեալ։ Ոչ տեղաց, եւ մարդ ոչ էր բնականագո՛յն, քանզի, եւ այլն։ Ոսկերաց յիշատակ առնէ եւ մարմնոց բնականագոյնս. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. լին.։)

Բնականագոյն նախուստն մերոց սրբազանից որդիացլոյդ. (Մագ. ՟Ա. (որ լինի եւ ածակ։))