hy    |   fr

Բարձրայարկ

adj.

Որոյ բարձր են յարկք. բարձրաշէն, մեծակառոյց.

Բարձրայարկ ապարանից եւ տանց. (Գր. երէց.։)

Բարձրայարկ խորան. (Երզն. լս.։)

Ի կամարս խորանայարկս բարձրայարկս։ Չորեքկերպեան աթոռ ... բարձրայարկ. (Գանձ.։)