ԲԱՇԽՈՂԱԿԱՆ որ եւ ԲԱՇԽԱԿԱՆ. Տրամաբանական. բաշխիչ, եւ սփռիչ. որոշիչ.
Բաշխողական անուանի արդար, այն՝ որ առանց ակնառութեան ըստ արժանեաց եւ կարեաց իւրաքանչիւր մատարարարիցէ. (Տօնակ.։)
(Լոյս արեգական) ի թանձրագոյնսն նիւթս հեղեալ՝ աղօտագոյն ունի զբաշխողականն երեւումն. (Դիոն. երկն.։)
(Երկինքն՝) ժամանակաց ամենեցուն բաշխողական. (Շ. իմ. եղակ.։)