adj.

Բանիւ պաճուճեալ. պերճաբան. պանծալի, եւ պանծացեալ ի բանս.

Մի ոմն յիշխանացն զինուոր բանապաճոյճ, եւ այլն. (Նիւս. թէոդոր.։)

Որ այժմս բանապաճոյճ, խրոխտաձայն, սիգացօղ. (Նար. ՟Հ՟Գ։)

Ոչ բանապաճոյճ մտացածին ինչ վէպս մեզ յարմարել. (Յհ. կթ.։)

Բանապաճոյճ խոհականութեամբ արհեստապէս ճարտասանելով. (Պիտ.։)