hy    |   fr

Բանամարտ

cf. Բանակռիւ.

adj.

Բանակռիւ, վիճօղ, եւ վիճողական.

Հանդիպելով ի գուպարս բանամարտիցն՝ ըմբերանեսցես. (Պիտ.։)

Զանօգուտ քննութիւն, եւ զբանամարտ հակառակութիւնս. յն. մի բառ, բանամարտութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 5։)