hy    |   fr

Բանակակից

adj.

companion of the field.

ԲԱՆԱԿԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. Խմբակից եւ պարակից լինել. ըստ յն. պարակցիլ.

Ամենեցուն խառնուրդք լինէին, հրեշտակք բանակակիցք մարդկան, եւ մարդիկ հաղորդք հրեշտակաց. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 11։)

Զի իցեմք բանակակիցք հրեշտակաց եւ զօրաց երկնաւոր թագաւորին մերոյ. (Եղիշ. ՟Ը։)